چگالی ظاهری (pb) در سه دسته بذر از 395.23 کیلوگرم بر متر مکعب تا 425.47 کیلوگرم بر متر مکعب متغیر بود، در حالی که چگالی دانه (pbk) از 414.81 کیلوگرم بر متر مکعب تا 598.08 کیلوگرم بر متر مکعب متغیر بود.
مقادیر هسته بیشتر از دانهها بود، احتمالاً به دلیل پوستههایی تخمه آفتابگردان سقز حجیمتر هستند و مقادیر کمتری را برای جرم در واحد حجم اشغال شده توسط دانهها تحریک میکنند [55].
این مشخصه به توزیع دانه ها پس از تکان دادن و شکل تک ذرات بستگی دارد، هر چه دانه ها فشرده تر و تکان داده شوند، مقادیری که برای چگالی ظاهری یافت می شود بالاتر است [63].
مقادیر چگالی واقعی برای دانه ها (ptk)، یعنی 1068.60 کیلوگرم بر متر مکعب تا 1079.69 کیلوگرم بر متر مکعب، بالاتر از مقادیر یافت شده برای دانه ها (pt) یعنی 708.07 کیلوگرم بر متر مکعب تا 650.33 کیلوگرم بر متر مکعب بود.
این یافته نشان داد که دانه ها در آب شناور می شوند در حالی که هسته ها غرق می شوند [39]. علاوه بر این، با توجه به این اطلاعات، جداسازی بدنه ها را می توان با دمیدن هوا به جای شناور در آب انجام داد [64].
کاهش در چگالی واقعی کلی با طبقات ممکن است به دلیل کاهش جذب آب ناشی از مولکول های روغن و افزایش پروتئین ها باشد [65].
تخلخل طی طبقات به ترتیب از 61.58% به 44.03% و از 43.18% به 34.58% برای دانه و دانه کاهش یافت. تخلخل در طول فرآیند خشک کردن مهم است زیرا نشان دهنده مقاومت دانه ها در برابر جریان هوا است [62].
کروی بودن هسته ها (50/0) کمتر از دانه ها (53/0) بود که باعث شد دانه ها به شکل کره نزدیکتر از هسته ها شوند. با این حال، ψ یافت شده نسبتاً کم بود که نشان دهنده تخمه آفتابگردان خام عمده چرخش آسان دانه ها در حین جابجایی بود [66].
علاوه بر این، کروییت نزدیک به مقدار 1 تمایل بیشتری به چرخش حول هر یک از سه محور اصلی نشان میدهد. این اطلاعات در طراحی قیف بذر اهمیت دارد [62].
مقادیر یافت شده توسط سایر نویسندگان برای چگالی ظاهری، چگالی واقعی و تخلخل دانه به ترتیب بین 267.03-710 کیلوگرم بر متر مکعب، 444.39-902 کیلوگرم بر متر مکعب و 31.3-54.93 درصد بود.
در حالی که مقادیر مربوط به هسته ها بین 535-582.50 کیلوگرم بر متر مکعب، 1015-1250 کیلوگرم بر متر مکعب است.
همه دستههای دانهها در مقایسه با گونههای تخمه آفتابگردان خام مدرن طولانیتر، گستردهتر و نازکتر هستند [55]. در مقایسه با هیبرید آفتابگردان F1 از رقم PR65H22، بذرها طول های مشابهی داشتند، اما ضخیم تر و پهن تر بودند [40].
علاوه بر این، یافتهها دانههای کوچکتر، پهنتر و ضخیمتر را نسبت به ژنوتیپ آفتابگردان Trisum 568 نشان داد [61]. در مقایسه با دو هیبرید آفتابگردان (ACA 884 و Paraiso 20) که توسط de Figueiredo [41] انتخاب شدند، دانه های طبقه بندی نشده طولانی تر، پهن تر و ضخیم تر بودند.
عکس این امر زمانی مشاهده شد که دانه های طبقه بندی نشده با گونه های PSH-996، شمشیری و P64H41 مقایسه شدند [37،39،54].
از شش گونه تخمه آفتابگردان چینی مطالعه توسط Cetin، 2020، [49] Transol و Colombi مقادیر ابعادی بالاتری را نشان دادند، در حالی که Tunca بُعد مشابهی را ارائه کرد، به جز طول که طولانیتر بود.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.