به عنوان ساکارز و مقادیر کمی پلی ساکارید مانند سلولز و نشاسته.
به گفته شفیعی و همکاران، پلی ساکاریدهای موجود در گوشت و دانه خرما یا هسته خرما حاوی زایلوز، آرابینوز، گلوکز و گالاکتوز هستند.
میزان ساکارز در خرمای خشک بیشتر از خرمای نرم است. با این حال، خرمای نرم حاوی قندهای احیاکننده است، به جز چند رقم که حاوی ساکارز هستند.
جالب است بدانید که خرما هلیله هر کدام نزدیک به 50 درصد ساکارز و قندهای احیاکننده دارند.
به گفته الطائب و همکاران، خرمای نیمه خشک حاوی ساکارز بیشتری نسبت به قندهای احیاکننده است.
با این حال، رقم دگلت نور که بیشتر در کالیفرنیا رشد می کند، فقط حاوی ساکارز است.
همچنین مشاهده شده است که خرمای خشک با گوشت جامد و خشک حاوی ساکارز نسبتاً بیشتری نسبت به قندهای احیا کننده است.
به طور کلی خرما را می توان با توجه به نوع قند موجود در خرما به دو نوع تقسیم کرد. اینها خرماهای حاوی ساکارز یا خرمای قند احیا کننده هستند.
ترکیب قندها (ساکارز، گلوکز و فروکتوز) همراه با نسبت گلوکز به فروکتوز (G/F) در برخی از ارقام انتخابی میوه خرما در امارات در جدول 2 خلاصه شده است. میزان رطوبت خرما به طور غیر مستقیم با قند آن متناسب است.
به طوری که خرما با رطوبت کم همیشه حاوی قند بالایی باشد و بالعکس. انواع خرما در عربستان سعودی حاوی حدود 70 درصد قندهای احیا کننده با مقادیر تقریباً مساوی گلوکز و فروکتوز است.
مهمترین خصوصیات تجاری خرما بر اساس میزان قند آن است که هم برای مصرف تازه و هم برای فرآوری میوه قابل توجه است.
از آنجا که خرما حاوی محتوای قند نسبتاً بالایی است، ممکن است آینده کشاورزی و صنعتی مهمی به عنوان منبع بالقوه شکر تصفیه شده داشته باشد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.