با گردو میاندواب برای خود ظرف بساز

در سال‌های اخیر، آجیل و خواص تقویت‌کننده سلامتی آن‌ها، توجه زیادی را در میان دانشمندان ایجاد کرده است.

نتایج مطالعات بالینی و اپیدمیولوژیک به وضوح نشان می دهد که مصرف منظم آجیل، عمدتا گردو، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، دیابت، سرطان و بیماری های التهابی را کاهش می دهد.

به گفته بسیاری از نویسندگان، این خواص ناشی از ترکیب شیمیایی گردو است.

اول از همه، آنها منبع غنی چربی (تا 70٪ جرم خشک)، از جمله اسیدهای چرب غیر اشباع، و همچنین ترکیبات فیتوشیمیایی مانند فنل ها، توکوفرول ها و استرول ها هستند.

علاوه بر این، مغز گردو میاندواب حاوی اسیدهای چرب غیراشباع چندگانه (PUFAs) است که باعث کاهش کلسترول LDL و افزایش کلسترول HDL می شود.

علاوه بر این، گردو حاوی فیبر غذایی و ریزمغذی‌های ضروری است.

آجیل همچنین منبع غنی از پروتئین های کامل است که در اسیدهای آمینه برون زا و همچنین مواد معدنی از جمله پتاسیم و منیزیم فراوان است.

در روغن گردو، تعدادی ترکیبات فیتوشیمیایی فعال وجود دارد که عمدتاً از پلی فنول ها تشکیل شده است.

از نظر محتوای پلی فنل ها، گردو در بین تمام آجیل ها غالب است.

میانگین محتوای پلی فنول آنها در حدود 1591.5 میلی گرم در 100 گرم است و در فندق در محدوده وسیعی از 291 میلی گرم در 100 گرم تا 875 میلی گرم در 100 گرم متغیر است.

از بین تمام پلی فنول های شناسایی شده در گردو، الاژیتانین ها بیشترین گروه را تشکیل می دهند و پس از آن اسیدهای فنولیک، فلاوانول ها و دی هیدروکالکن ها قرار دارند.

گردو (Juglans regia L.) متعلق به خانواده Juglandaceae است.

منطقه بومی که آنها از آن سرچشمه می گیرند آسیای مرکزی، زنجیره غربی هیمالیا، منطقه قرقیزستان است.

آنها قبل از زمان رومیان به اروپا رسیدند و بعداً به آمریکا و شمال آفریقا گسترش یافتند.

گردو و فندق (Corylus avellana L.) حدود 60 درصد از تولید آجیل در اروپا را تشکیل می دهند.

در مقیاس جهانی، ایالات متحده و چین تولیدکنندگان عمده گردو هستند.

اخیراً افزایش قابل توجهی در مصرف آجیل در سراسر جهان مشاهده شده است.

احتمالاً این روند به دلیل مزایای سلامتی متعدد آجیل و برنامه های تغذیه ای است که مصرف آنها را ترویج می کند.