مورد بعدی اشتباهاتی که برای استناد به تاریخ فرش ایران به کار می رود، فرش باغستان طرح گوهرباف (بهارستان کسری) خسرو اول در تیسفون است که نباید آن را فرش کرکی دانست زیرا فرشی پرزدار با اندازه معرفی شده است. این فرش باید بیش از 2 تن وزن داشته باشد !!!
پس گفتن این دو روایت به عنوان مدرک علمی مبنی بر اینکه ایران مهد روفرشی ایرانی 12 متری جهان است کاملاً اشتباه است، اما آیا تمام ماجرا این است و هیچ مدرکی وجود ندارد که بگوییم ایران می تواند منبع اصلی فرش جهان باشد؟
سیروس پرهام که بسیاری از دوستداران هنر و فرش در ایران با نام میترا می شناسند، درباره تاریخچه فرش ایران چنین می گوید:
در آثار نقاشان مسیحی اروپایی قرن پانزدهم، تمام قالی‌ها مربوط به آناتولی و قفقاز بوده و نمونه‌های باقی‌مانده از قالی‌بافی مسیحی قرن سیزدهم و چهاردهم مربوط به قفقاز و آسیای صغیر بوده و نمونه‌های ایرانی پیش از صفوی وجود نداشته است. بافت ها در آن زمان هنوز فرش پازیریک کشف نشده بود و گمان می رفت که قالی بافی هزار سال عمر داشته و رواج آن در ایران مدیون پادشاهان صفوی بوده است.
نام این دو شخصیت ترک های سلجوقی و تیمور لنگ است که با تغییراتی مانند تغییر نقوش و نقوش قالی های ایرانی و استفاده از طرح هایی با خطوط و منحنی های چرخان به جای طرح های هندسی و همچنین استفاده از نقوش پیچک و گل، حیوانات را به خود اختصاص داده اند. و پرندگان باعث شدند که نوعی هنر قالی بافی در ایران دگرگون شود.
در این مقاله از فرش فراهان سعی کردیم به اختصار هر آنچه را که باید در مورد اسناد و تاریخچه فرش ایران بدانید بیان کنیم.
اگر سوال یا نکته ای در مورد این تحقیق و اطلاعات ذکر شده در آن دارید می توانید بپرسید. در قسمت نظرات به ما اطلاع دهید.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.