شال‌های طراحی پیزلی برای تقریباً 100 سال، از حدود 1780 تا 1870، مد بودند، در طول این مدت میلیون ها در کشمیر، ایران، هند، روسیه، ایالات متحده آمریکا و اروپا، در فرانسه در پاریس و لیون، اتریش در وین، در انگلستان در نورویچ و در اسکاتلند در ادینبورگ، گلاسکو و خود پیزلی بافته، گلدوزی و چاپ شد.
این شال چین پلیسه بافته شده بود که برای اولین بار تخیل زنان را به خود جلب کرد و تولیدکنندگان اروپایی سریعاً با بافتن یا چاپ از آن الگوبرداری کردند، Paisley شال را از نظر اقتصادی و طولانی ترین مدت تولید می کرد و نام آن مترادف با محل تولید شد.
برای نوشتن در مورد شال های ساخت بریتانیا ابتدا باید در مورد صنعت شال کشمیر توضیح دهم.
شال کشمیر
شال‌ها از حدود قرن یازدهم در کشمیر بافته می‌شوند، اما تصور می‌شود صنعت تولید آنچه ما به عنوان شال کشمیری می‌نامیم در طول قرن پانزدهم و شانزدهم آغاز شده است.
در طول قرن پانزدهم فارسی جایگزین سانسکریت به عنوان زبان رسمی شد و شال جهان از شال ایرانی گرفته شده است که به جای یک پارچه لباس نشان دهنده طبقه ای از پارچه های بافته است، کشمیر در طول تاریخ خود، تهاجمات مغول، افغان و سیک را تجربه کرد که همگی تأثیر سبکی خود را بر شال گذاشتند.
مغول ها که ساکن استپ وسیع آسیای مرکزی بودند، کشمیر را در سال 1586 فتح کردند، تحت حکومت آنها هنرها شکوفا شد و صنعت شال رشد کرد.
بافندگان از ترکستان شرقی آورده می‌شدند، جایی که نوع بافتی که بعداً برای شال کشمیر استفاده شد، مورد استفاده قرار گرفت.
مردان ایرانی به طور سنتی کمربندهای باریکی از پارچه شال را به عنوان بخشی از لباس مردانه می پوشیدند، در حالی که هندی ها مانتوهای شانه پهنی برای لباس مردانه می بافتند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.