نور نقش مهمی در برانگیختن احساسات دارد.
از نورپردازی می توان برای زیباتر ساختن فضای معماری استفاده کرد یا می تواند فضایی را در آن فضا ایجاد کند.
هر دو بر احساسات افراد تأثیر می گذارند.
لامپ هالوژن قدیمی یکی از این نورپردازی ها محسوب می شود که برای زیباتر کردن محیط به کار می رود.
علاوه بر این، رفاه کاربر می تواند مستقیماً تحت تأثیر نور باشد.
روشنایی، رنگ، جهت، کنتراست و زمان پارامترهایی هستند که برای ایجاد شرایط نوری مورد استفاده قرار می گیرند که این موضوع را برطرف می کنند.
با این وجود، در مورد رابطه بین نور و خلق و خو/شناخت، تحقیقات نتایج ثابتی را نشان نداده است.
در مطالعه ای توسط Knez (1995)، دو آزمایش برای تجزیه و تحلیل اثرات دمای رنگ و سطوح روشنایی بر خلق و خوی و وظایف عملکرد شناختی از جمله یادآوری طولانی مدت، یادآوری رایگان و ارزیابی عملکرد بین مردان و زنان انجام شد.
پس از هر آزمایش، آزمونی برای اندازه گیری خلق و خوی هر شرکت کننده انجام شد.
نتایج نشان داد که زنان در محیط‌های با نور سفید گرم بهتر عمل کردند، در حالی که مردان در کارهای شناختی در نور سفید سرد عملکرد بهتری داشتند.
هر دو مرد و زن در ارزیابی سطوح روشنایی و شاخص رنگ نور، درک و پاسخ متفاوتی داشتند، و بنابراین خلق و خوی هر جنسیت متفاوت تحت تاثیر قرار گرفت.
معیارهای خلق مثبت هیچ افزایشی در خلق و خوی در هر دو جنس نشان نداد.
با این حال، روشنایی خنک تر تأثیر منفی بیشتری بر خلق و خوی زنان داشت.
بنابراین، عملکرد زنان در وظایف شناختی تحت نور سردتر کاهش می یابد (ویچ و مک کول، 1994).
از آنجا که تغییرات فیزیولوژیکی زمانی رخ می دهد که انسان در معرض نور قرار می گیرد، خلق و خو و شناخت می تواند به طور غیرمستقیم و متغیر تحت تأثیر قرار گیرد.
علاوه بر این، طبق نظر ویچ و مک کول (2001)، تأثیرات شناختی و مربوط به خلق و خوی نور بر افراد پیامدهای قابل توجهی دارد: (الف) عملکرد بهتر در وظایف شناختی مرتبط در محل کار یا محیط دانشگاهی و (ب) به طور کلی بهبود کیفیت زندگی و تندرستی.
قدرت ادراک بصری و خواب کافی می تواند تاثیر قابل توجهی بر توانایی های شناختی مانند تمرکز و حافظه داشته باشد.
خلق و خو نیز ممکن است وضوح این توانایی های شناختی را تعیین کند.
خلق و خوی می تواند تحت تأثیر کیفیت و میزان نور باشد (ویچ و مک کول، 2001؛ از جمله بوچمین و هیز، 1996؛ بندتی، کلمبو، باربینی، کامپوری، و اسمرالدی، 2001).
به عنوان مثال، نور درمانی یک درمان موفقیت آمیز برای مبتلایان به اختلال عاطفی فصلی (SAD) و سایر اختلالات غیرفصلی مرتبط با خلق و خوی مانند افسردگی و اختلالات خوردن ثابت کرده است (Veitch & McColl, 1994; Spiegel, Tasali, Penev, & Van Cauter, 2004) ون کوتر، لپرول، و پلات، 2000).
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.